Tijd heb je niet, tijd maak je. En vooral ook voor jezelf. Het zijn zinnetjes die ook op m’n kaart ‘Tijd’ staan. Woordcombinaties waarvan we weten dat ze bestaan maar waar we vaak aan voorbij gaan.
Je lunch opeten achter je computer. Doorwerken. Nog even dit afronden, dan kun je daarna even een pauze nemen. En vervolgens komt er weer iets anders voorbij, wat ook nodig is om te doen. En zo schuift de tijd voor jezelf steeds verder op naar het eind van de dag. Of naar morgen.
Wat maakt dat we doorgaan? Dat tijd en afspraken die we met ons zelf maken, vaak onder aan de lijst komen? Ik herken het zelf ook. Even nog dit of dat en dan pas prioriteit geven aan mezelf. Terwijl ik weet dat ik beter de balans bewaar wanneer mezelf wel die ruimte geef die nodig is.
Het is vaak een gewoonte. Omdat we weten dat het werkt. Omdat anderen het ook zo doen. Omdat we het werk zo afkrijgen. Omdat we geen zin hebben in commentaar of opmerkingen.
En dus gaan we door. Misschien ook uit gemak. Omdat het werkt. Maar werkt het ook voor jou?
Veel, misschien bijna alles wat we doen, doen we met een doel. We willen iets waar we naar verlangen. En doen ons best om het te bereiken. En zo ontstaat er een spanningsveld. Ons hoofd wilt iets anders dan ons hart.
Wat als je zou stoppen met doorgaan? Stoppen met jezelf forceren. Stoppen met jezelf in allerlei bochten wringen. Wat als je gehoor geeft aan wat je hart je influistert? Dat je (en misschien maar heel) even doet wat goed voelt, waardoor je schouders zakken. En je weer adem kunt halen.
Wat als je uit de drukte zou stappen? De rust opzoeken. Stilte vinden.
Wat als je vaker dingen zou doen waardoor je je achteraf goed voelt? Wat als je zou weten dat juist dat doen het leven lichter zou maken?
We grijpen te vaak naar onze telefoon en beginnen te scrollen. We grijpen te vaak naar eten waar we niets aan hebben.
Maak in plaats daarvan eens een lijst van de dingen waardoor je je na afloop ALTIJD beter voelt. Van die dingen waardoor je innerlijke rust ervaart. En ga ze doen.
Dan ontstaat er als vanzelf ruimte.
Blijft er misschien wel tijd over.
Tijd voor jou.
Hartegroet,
Esther
Geef een reactie